Hoe krijgt de hond vlooien
Vlooien zijn kleine parasieten in de vachten van onze huisdieren. Zij voeden zich met het bloed van hun gastheer en veroorzaken jeuk bij mens en dier. Herhaaldelijke infecties met vlooien vormen een verhoogd risico op het ontwikkelen van een vlooienallergie. De meeste mensen denken nog steeds dat vlooien overspringen van het ene naar het andere dier. Onderzoek heeft uitgewezen dat dit niet of nauwelijks gebeurt. Meestal lopen honden vlooien op uit de omgeving. Dit gaat als volgt:
- Een volwassen vlo (1) op een hond doet zich tegoed aan een bloedmaaltijd van de gastheer.
- Na deze bloedmaaltijd kan de volwassen vlo enkele honderden tot duizenden eitjes leggen (2).
- Deze eitjes vallen buiten of binnen op de grond.
- Uit deze eitjes ontstaan larven (3) die wegkruipen naar donkere plekken (kieren/naden/bladeren etc.)
- Deze larven voeden zich met vlooienpoep (4) en vervellen enkele keren voordat deze zich verpoppen.
- In de pop ontwikkelt zich een volwassen vlo (5).
- Onder invloed van warmte en trillingen komt de pop uit en wordt de vlo geboren (1).
- De vlo wacht in de omgeving op een toevallige passerende hond of kat en bespringt deze.
- Na een bloedmaaltijd kunnen de vlooien weer eitjes leggen (2) en is de cyclus rond.
- Indien de cyclus zich een aantal keren kan herhalen, zullen zich steeds meer vlooien op je huisdier nestelen.
Wat kun je doen om vlooien te bestrijden
Er zijn nogal wat verschillende bestrijdingsmiddelen op de markt. Natuurlijk worden die middelen steeds verder ontwikkeld. De dierenarts beschikt over de nieuwste en daardoor vaak de best werkende en veiligste middelen tegen vlooien
Hygiëne
Heeft je vlooien gezien, dan is het goed om regelmatig te stofzuigen om zoveel mogelijk eitjes, larven en poppen te verwijderen. Vooral de ligplekken van de hond zou u regelmatig moeten zuigen.
Bron: dierendokters.com/vlooien-hond.
Teken
Teken zijn kleine spinachtige beestjes die vooral in bomen en struiken zitten. Ze variëren in grootte van enkele millimeters tot hooguit een centimeter. De meest voorkomende teken in Nederland zijn de zogenaamde harde teken (Ixodus). ‘Voor de maaltijd’ lijken ze op een klein spinnetje, een volwassen teek ‘na de maaltijd’ ziet er uit als een klein leren zakje met een zeer klein kopje en acht poten. Teken zijn parasieten: ze leven van bloed dat ze opzuigen bij mensen en dieren. De teken kunnen ontstekingen en abcessen veroorzaken, maar zijn vooral berucht vanwege het overbrengen van een groot aantal ziekten. Eén van die ziektes is de Ziekte van Lyme.
De ziekte van Lyme
De symptomen van de ziekte van Lyme kunnen in het hele lichaam optreden. De ziekte van Lyme kan aandoeningen van gewrichten, huid, zenuwstelsel en hart veroorzaken. Tekenbeten komen het vaakst voor als het een beetje warm en vochtig is. Bij temperaturen onder de 5-10 graden Celsius zijn ze bijna niet actief. De meest riskante gebieden in Nederland zijn de Flevopolder, het Gooi, de regio Arnhem-Apeldoorn, Zeeland en het noorden van Limburg. Vooral de Flevopolder is berucht: wandelaars die daar van de paden afwijken, kunnen soms meer dan 100 tekenbeten oplopen. Lyme herken je aan het feit dat er binnen drie weken na de tekenbeet een rode ringvormige plek ontstaat die geleidelijk aan groter wordt. Deze ring blijft maanden zichtbaar.
Waar op het lichaam komen teken veel voor
Teken zitten graag op plaatsen waar de huid zacht, vochtig en warm is. Je kunt ze aantreffen achter de oren in de haren, tussen huidplooien, tussen tenen en vingers, in de knieholte, onder elastiek van ondergoed of kousen, maar ook op andere plaatsen. De belangrijkste risicofactor op besmetting is de tijd die de teek op de huid doorbrengt. De teek moet meestal eerst een paar uur rondkruipen om een geschikte plek te vinden. Als de teek z’n plekje heeft gevonden, begint hij zich vol bloed te zuigen. Dat duurt wel 24 tot 78 uur. Pas tegen het einde ervan worden, als de teek ze bij zich draagt, de ziekmakende bacteriën overgebracht. Als de teek binnen 24 uur wordt verwijderd, bestaat er dus nauwelijks gevaar voor besmetting, maar daarna wordt de kans op Lyme groter.
Wat doen als je gebeten bent
Er bestaat nog geen vaccin tegen Lyme. De ziekte kun je dus niet met medische middelen voorkomen. Gelukkig is behandelen en genezen met antibiotica in elk stadium van de ziekte wel mogelijk. De kans op herstel is bijna 100%, maar in een later stadium groeit de kans op restverschijnselen. Ga dus altijd naar je huisarts.
Hoe kun je teken verwijderen
Soms laten teken uit zichzelf los als je een hete douche of een heet bad neemt, maar dit werkt lang niet altijd. Wat je in ieder geval nóóit moet doen: de teek verdoven met alcohol, ether of andere middelen. Daardoor zou de teek kunnen braken en zijn ziektekiemen alsnog overdragen. Ook niet veilig is de teek tussen duim en wijsvinger vast te pakken en omhoog te trekken. Zo kun je de teek platdrukken, met ook weer tot gevolg dat de bacteriën in je lichaam komen. Veel beter is het om een speciale tekentang te gebruiken. Deze kun je bij de apotheek of dierenspeciaalzaak kopen. Met de tang moet je de teek in zijn ‘nek’ vastpakken en net zolang ronddraaien totdat hij loslaat. Soms blijft de kop van de teek achter. Dat is geen probleem. Het restant komt er, net als een splinter, na een paar dagen vanzelf wel uit.
Kunnen honden ook teken krijgen
Honden hebben nog een veel grotere kans om een teek op te lopen.Honden lopen namelijk veel vaker door het struikgewas en komen op plaatsen waar mensen amper komen. Controleer je hond dus na iedere boswandeling. Hondenteken kun je eveneens met een tekentang verwijderen.
Bronnen:
- tweevoeter.nl/teken
- RIVM